สวัสดีทุกคน ฉันคือ “อุรังอุตัง”

‘นอกจากชื่อฉัน.. มีสิ่งอื่นอีกไหมที่เธอยังใส่ใจและพอจำมันได้อยู่’

อุรังอุตังตัวนี้คือหนึ่งในเพื่อนของฉัน เธอชื่อ เอจิส อายุ 3 ขวบ เป็นอุรังอุตังบอเนียวบนเกาะคาจา กาลิมันตัน อินโดนีเซีย

บางคนอาจเรียกฉันว่า คนป่า เพราะคำว่า “อุรังอุตัง” มาจากภาษามาเล โดย อุรัง แปลว่า มนุษย์ และ อุตัง เพี้ยนมาจากคำว่า ฮูตัง ซึ่งแปลว่า ป่า จริง ๆ จะเรียกฉันว่า คนป่า ก็ไม่ผิดหรอกนะ เพราะฉันน่ะเป็นญาติกับพวกคุณเลยล่ะ เพราะมนุษย์มีดีเอ็นเอที่เหมือนกับอุรังอุตังถึง 97% นี่เลยทำให้ฉันเป็นสัตว์สายพันธุ์หนึ่งที่่มีความใกล้เคียงกับคนมากที่สุด

ฉันอาศัยอยู่บนเกาะบอร์เนียวและเกาะสุมาตรา ประเทศอินโดนีเซีย ตัวของฉันใหญ่พอ ๆ กับคนเลย แต่ฉันไม่มีหาง หูเล็ก แขนและขาฉันก็ยาว ขนของฉันหยาบและมีสีแดงรุงรัง และมีกระพุ้งแก้มห้อยเป็นถุงขนาดใหญ่

พี่น้องของฉัน รวมตัวฉันเองด้วยมี 3 ชนิด คือ อุรังอุตังสุมาตรา อุรังอุตังบอร์เนียว และอุรังอุตังตาปานูลี ซึ่งเพิ่งถูกค้นพบเมื่อปลายปี 2560 นี่เอง

ลิงโลกส่วนตัวสูง

ฉันเป็นลิงรักสันโดษ เวลาเกือบทั้งหมดของฉันมักจะอยู่บนต้นไม้อย่างโดดเดี่ยว ไม่สุงสิงกับใคร จะว่าฉันโลกส่วนตัวสูงก็ได้นะ เว้นแต่ช่วงผสมพันธุ์ ฉันจะชอบห้อยโหนจากกิ่งหนึ่งไปอีกกิ่งหนึ่ง อาหารโปรดของฉันก็คือ ทุเรียน! นอกจากนี้ฉันยังชอบกินผลไม้ชนิดต่าง ๆ แมลง ไข่นก และสัตว์เล็ก ๆ อื่น ๆ อีกด้วย

‘ถ้าวันหนึ่งฉันหายไป อยากรู้เหลือเกินว่าเธอนั้นจะรู้สึกบ้างไหม..’

ในแต่ละวันมีลิงอุรังอุตังกว่า 25 ตัวต้องตายและสูญเสียบ้าน! อุรังอุตัง จัดอยู่ในกลุ่มสิ่งมีชีวิตที่มีความเสี่ยงขั้นวิกฤตต่อการสูญพันธุ์ (Critically Endangered) ในบัญชีแดง หรือ IUCN Red List ซึ่งรายงานข้อมูลถึงการคุกคามของสัตว์ชนิดพันธุ์ต่างๆ และกระตุ้นให้เกิดการอนุรักษ์ความหลากหลายของชีวภาพ

เพื่อน ๆ และพี่น้องของฉันหลายตัวถูกจับ และถูกนำไปขายเป็นสัตว์เลี้ยง บางตัวถูกคนฆ่าเพื่อเอาเนื้อมาบริโภค บางตัวก็ถูกชาวนาชาวไร่ยิง.. แต่ก็ได้มีคนใจดีหลายคน เช่น องค์กรการกุศลหลายแห่ง กำลังช่วยชีวิตเรากลับสู่ผืนป่า แต่ถึงอย่างนั้น ยังมีพวกเราอีกนับไม่ถ้วนที่ยังไม่ได้รับการช่วยเหลือ หรือถูกขายไปต่างประเทศ และที่สำคัญที่สุดคือ ป่าฝนเขตร้อนที่เป็นบ้านของฉันกำลังถูกทำลายจากการขยายพื้นที่ปลูกปาล์มน้ำมัน หากพวกคุณไม่ทำอะไรเลย บ้านของฉันแหละเหล่าสัตว์ป่าทั้งหลายก็จะถูกทำลาย และตัวฉันอาจจะหายไปตลอดกาล..

ป่าฝนธรรมชาติในอินโดนีเซียกำลังถูกทำลายด้วยอุตสาหกรรมน้ำมันปาล์ม

พื้นที่ป่าฝนเขตร้อนถูกตัดจนเหลือแต่พื้นที่กว้างๆ เพื่อปลูกต้นปาล์มสำหรับการผลิตน้ำมันปาล์มในกาลิมันตัน

เราอยากให้บริษัทใหญ่หยุดใช้น้ำมันปาล์มจากการทำลายป่าฝนเขตร้อน

การตัดไม้ทำลายป่าเพื่อนำพื้นที่ไปทำสวนปาล์ม นั่นคือการทำลายบ้าน ทำลายแหล่งที่อยู่อาศัยและแหล่งอาหารที่จะหล่อเลี้ยงชีวิตของเรา และแม้ว่ามนุษย์หลายคนอยากปกป้องเราแต่พวกคุณก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการใช้ผลิตภัณฑ์ในชีวิตประจำวัน เช่น สบู่ แชมพู เครื่องสำอางค์ หรืออาหารที่คุณกินเข้าไปอย่าง ช็อกโกแลต ผลิตภัณฑ์เหล่านี้มีส่วนผสมของน้ำมันปาล์มจากการทำลายป่าฝนเขตร้อน เราขอร้องให้บริษัทใหญ่หยุดใช้น้ำมันปาล์มที่มาจากการทำลายป่าฝนเขตร้อน เพื่อหยุดหายนะของเผ่าพันธุ์ของฉัน

ป่าฝนเขตร้อนคือปอดของโลก

ไม่ใช่เพียงแต่สัตว์อย่างพวกเราเท่านั้นที่ได้รับผลกระทบ มนุษย์อย่างพวกคุณก็เช่นกัน เนื่องจากป่าฝนมีความหลากหลายทางชีวภาพสูงที่สุดในโลก ร้อยละ 70-90 ของทุกสปีชีส์บนพื้นผิวโลกอยู่ในป่าเขตนี้ นอกจากนั้นยังเป็นแหล่งผลิตก๊ซาออกซิเจนที่สำคัญที่สุดของโลก และในปัจจุบันป่าฝนเขตร้อนมีพื้นที่เหลืออยู่เพียง 6% ของพื้นผิวโลกเท่านั้น ในบริเวณป่าฝนเขตร้อนจะมีไม้ปกคลุมหลายระดับ ทั้งพืชคลุมดิน ไม้พุ่ม เถาวัลย์ ไม้เรือนยอด และไม้สูง เปรียบเสมือนบ้านหลังใหญ่ที่อุดมสมบูรณ์ และกำลังถูกบุกรุกทำลายอย่างรวดเร็ว

คุณช่วยไม่ให้พวกเราต้องสูญพันธุ์ได้

เรียกร้องบริษัทยักษ์ใหญ่ให้หยุดใช้น้ำมันปาล์ม หรือไม่ใช้ผลิตภัณฑ์จากน้ำมันปาล์มที่มาจากการทำลายบ้านของพวกเรา สนับสนุนการยกเลิกการตัดไม้ทำลายป่า และร่วมปกป้องป่าฝนเขตร้อน

1,274,540 คนทั่วโลกลงชื่อเพื่อร่วมปกป้องป่าฝนเขตร้อน

เรามาร่วมลงชื่อให้ถึง 3,000,000 รายชื่อกันเถอะ!

บทความโดย ฉันท์ชนก หิรัญ นักศึกษาฝึกงาน กรีนพีซ

ร่วมปกป้องป่าฝนเขตร้อน

ป่าฝนเขตร้อนที่เป็นบ้านของอุรังอุตังกำลังถูกทำลายจากการขยายพื้นที่ปลูกปาล์มน้ำมัน หากเราไม่ทำอะไรเลย ถิ่นที่อยู่อาศัยของเหล่าสัตว์ป่าจะถูกทำลาย

มีส่วนร่วม