ป่าไม้ตามธรรมชาติที่ถูกทำลายโดยการตัดไม้และการเผาป่าเพื่อให้มีพื้นที่ขนาดใหญ่ไว้สำหรับปลูกถั่วเหลือง แต่ผลผลิตเหล่านี้จะถูกส่งไปที่ไหน และเบอร์เกอร์มังสวิรัติทำจากถั่วเหลืองควรถูกกล่าวหาว่าเป็นสาเหตุของการทำลายป่านี้หรือไม่ 

ในสหราชอาณาจักรมีจำนวนประชากรที่เริ่มหันมางดบริโภคเนื้อและรับประทานอาหารมังสวิรัติเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา จากการสำรวจโดย Vega Society พบว่า จำนวนชาวมังสวิรัติในสหราชอาณาจักรเพิ่มขึ้นถึง 4 เท่าระหว่างปี พ.ศ. 2557 – 2562 ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น?

ขณะที่มีผู้คนจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ที่ไม่รับประทานเนื้อสัตว์ แต่ก็มีข้อถกเถียงต่ออาหารวีแกนและมังสวิรัติอย่างถั่วเหลือง

ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2493 เป็นต้นมา อัตราการปลูกถั่วเหลืองทั่วโลกเพิ่มขึ้นถึง 15 เท่า พื้นที่ป่าในแถบอเมริกาใต้กำลังถูกเผาและตัดทำลายเพื่อใช้เป็นพื้นที่สำหรับปลูกถั่วเหลือง อันส่งผลกระทบอันเลวร้ายต่อผู้คนและสัตว์ที่เรียกผืนป่าเหล่านี้ว่าบ้าน

ภาพพื้นที่ป่าในบราซิลที่ถูกทำลายเพื่อใช้ในการปลูกถั่วเหลืองเพื่อนำไปทำอาหารสัตว์

กินพืชหรือกัดกินโลก

การปลูกถั่วเหลืองด้วยวิธีเชิงอุตสาหกรรมเช่นนี้ และการใช้พื้นที่มหาศาลขนาดนี้เป็นไปอย่างไม่ยั่งยื่น แต่ว่าใครกันที่เป็นผู้บริโภคผลผลิตเหล่านี้ทั้งหมด

บางคนอาจกล่าวโทษว่าเป็นความผิดของขาววีแกนหรือชาวมังสวิรัติ ทั้งถั่วเหลิองทั้งหมดในเต้าหู้ เบอร์เกอร์ถั่วเหลือง หรือนมถั่วเหลืองเป็นสาเหตุทีทำให้ป่าถูกทำลายหรือไม่ แล้วจะเป็นใครไปได้ที่บริโภคถั่วเหลืองในปริมาณมากเช่นนี้

แต่ไม่ใช่เลย ถั่วเหลืองส่วนใหญ่ที่ปลูกทั่วโลกมีเป้าหมายเพื่ออุตสาหกรรมผลิตอาหารสัตว์ มีเพียง 6% ของถั่วเหลืองที่ปลูกทั่วโลกเท่านั้นที่บริโภคโดยมนุษย์ โดย 70% – 75% ของถั่วเหลืองถูกนำไปใช้เป็นอาหารของไก่ หมู หรือวัว (ส่วนที่เหลือนำไปใช้อย่างอื่น เช่น อาหารสัตว์เลี้ยงและเชื้อเพลิงชีวภาพ)

ในช่วง 50 ปีที่ผ่านมามีการผลิตเนื้อสัตว์เพิ่มขึ้นกว่าสี่เท่าตัว โดยปัจจุบัน สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมมากกว่าครึ่งบนโลกคือปศุสัตว์ (Livestock) ซึ่งผลกระทบที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงนี้มีอย่างมากมาย การให้อาหารหรือปล่อยสัตว์ลงแทะเล็มหญ้ากินพื้นที่เทียบเท่ากับภาคเหนือ กลาง และใต้ของสหรัฐอเมริการรวมกัน ซึ่งอุตสาหกรรมดังกล่าวยังเป็นตัวการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเกือบจะเป็นอันดับที่ 6 ของโลกอีกด้วย

กระนั้น เนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากนมยังคงเป็นเพียงส่วนน้อยของแหล่งโปรตีนและแคลอรีในโลกเมื่อเปรียบเทียบกับพืช

ถั่วเหลืองปริมาณมากที่เก็บไว้ในโกดังเพื่อรอนำขึ้นเรือขนส่ง

แน่นอนว่าอาหารเป็นมากกว่าแค่แคลอรี แต่เมื่อมีความเสี่ยงมากมาย เราจึงต้องเริ่มคิดเกี่ยวกับวิธีที่เราจะใช้สิ่งที่มีอยู่อย่างคุ้มค่า ผืนดินและทรัพยากรจำนวนมากที่ใช้เพื่อผลิตอาหารหมายถึงพื้นที่ที่ลดน้อยลงสำหรับการอยู่อาศัยของสัตว์ป่า ถ้าปริมาณการบริโภคเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์นมลดลงอย่างมากทั่วโลก เราจะสามารถเปลี่ยนพื้นที่อันกว้างขวางให้กลับสู่ธรรมชาติเดิมได้

เกษตรกรควรได้รับการกล่าวถึงด้วยเช่นกัน เพราะพวกเขาเป็นหลักสำคัญในการเปลี่ยนผ่านนี้และต้องไม่ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง ทั้งภาคเอกชนและรัฐบาลควรสนับสนุนเกษตรกรเพื่อปรับเปลี่ยนไปใช้วิธีการทำเกษตรกรรมที่ยั่งยืนมากยิ่งขึ้น ซึ่งส่วนใหญ่เน้นพืชเป็นหลัก การส่งเสริมการปรับเปลี่ยนวิถีการจัดการและอนุรักษ์ผืนดินให้กับเกษตรกรเป็นอีกทางหนึ่งในการพัฒนาไปข้างหน้า การดำเนินการทั้งสองนี้จะช่วยให้เกษตรกรมีความเป็นอยู่ที่ดีและยังปกป้องโลกและสุขภาพที่ดีของเราอีกด้วย

เราจะแก้ไขปัญหานี้ได้อย่างไร

เนื้อสัตว์อาจเป็นอาหารหลักของผู้คนส่วนใหญ่มาหลายศตวรรษ แม้ว่าความจริงจะไม่เป็นเช่นนี้เสมอไป การที่เราจะสร้างโลกที่เราอยู่ได้อย่างมีความสุขต่อไปได้หลายชั่วอายุคน เราจำเป็นต้องเปลี่ยนวิธีคิดเกี่ยวกับอาหาร ซึ่งหมายถึงการลดปริมาณเนื้อสัตว์ที่เราบริโภคลงให้มาก

การลดกินเนื้อสัตว์และหันมากินผักให้มากขึ้นเป็นอีกหนึ่งวิธีในการปกป้องผืนป่า

แต่ไม่ใช่แค่ผู้บริโภคอย่างเราเท่านั้น อุตสาหกรรมเนื้อสัตว์เป็นหัวใจสำคัญของปัญหานี้ ในปัจจุบัน ประชากรหลายล้านคนในโลกนี้ไม่ได้ตระหนักว่าได้ทำลายป่าจากสิ่งที่ตนเองบริโภค ซูเปอร์มาร์เกตและบริษัทที่ผลิตอาหารจำเป็นต้องหาทางลดปริมาณเนื้อสัตว์ที่ขายอย่างค่อยเป็นค่อยไป และเริ่มจัดสรรให้ผลไม้ ผัก และเนื้อสัตว์จากพืชมาเป็นอันดับต้นๆ ให้มีราคาที่เอื้อมถึงได้และดึงดูดให้ผู้คนทั่วไปเข้าถึงได้

ช่วยกระจายข่าว

เนื่องจากข้อเท็จจริงที่ปรากฏ ชาววีแกนและชาวมังสวิรัติผู้บริโภคเบอร์เกอร์ที่ทำจากถั่วเหลืองไม่ได้เป็นผู้ที่มีส่วนทำลายป่า ปริมาณถั่วเหลืองที่พวกเขาบริโภคเป็นเพียงส่วนน้อยเมื่อเทียบกับปริมาณถั่วเหลืองที่นำไปเลี้ยงไก่ หมูและวัวที่เลี้ยงเพื่อใช้เป็นเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์นม ถ้าทุกคนบนโลกนี้เปลี่ยนจากการบริโภคเนื้อสัตว์เป็นเบอร์เกอร์ถั่วเหลืองแล้ว ป่าเอมะซอนและป่าอื่นๆ ก็ยังคงอยู่ในสภาพที่ดีกว่าในปัจจุบัน 

จวบจนปัจจุบัน การผลิตเนื้อสัตว์สำหรับอุตสาหกรรมอาหารพยายามหลบเลี่ยงจากสาธารณะ เวลากำลังจะหมดลงแล้วและคุณสามารถช่วยโดยการแชร์ข้อมูลนี้ให้กับเพื่อนและครอบครัว ต่อไปเมื่อคุณได้ยินใครพูดว่า “ชาววีแกนและชาวมังสวิรัติเป็นพวกกัดกินโลก” ให้โชว์บทความนี้ให้พวกเขาอ่าน

Fundraising Team in Manila. © Geric Cruz / Greenpeace
ร่วมบริจาค

ด้วยความช่วยเหลือจากคุณ ทำให้เราสามารถใช้วิธีการที่สร้างสรรค์อย่างสันติ เปิดโปงการทำลายสิ่งแวดล้อม ช่วยให้สังคมตระหนักถึงความสำคัญของการปกป้องมหาสมุทร ป่าไม้ แหล่งน้ำ อาหาร และสภาพภูมิอากาศ ซึ่งล้วนเป็นระบบพื้นฐานสำหรับทุกชีวิตบนโลกใบนี้

มีส่วนร่วม