
Góra: Zdjęcie z archiwum Norweskiego Instytutu Polarnego, zrobione w 1967 roku. Dół: Zdjęcie zrobione 24 sierpnia 2024 roku.
Zdjęcie referencyjne Norweskiego Instytutu Polarnego: NP051260 © Christian Åslund / Norweski Instytut Polarny / Greenpeace
Fotograf Christian Åslund, często robiący zdjęcia dla Greenpeace, od 2002 roku prowadzi badania wizualne lodowców na Svalbardzie w Arktyce i dokumentuje ich cofanie się w czasie. Ta praca zestawia aktualne obrazy ze zdjęciami archiwalnymi z Norweskiego Instytutu Polarnego pochodzącymi z początku XX wieku.
Na początku tego roku Christian wsiadł na pokład statku Greenpeace The Witness, aby powrócić do Arktyki i ponownie odwiedzić niektóre lodowce, które po raz pierwszy uchwycił w 2002 r.
Jak powiedział Christian:
„W przypadku wielu lodowców, które fotografowałem w ramach tej serii, widzieliśmy tę samą historię – całkowicie zniknęły lodowe ściany, a lodowce cofnęły się, czasem całkowicie znikając. Pokazują one, jak szybko nasza planeta się zmienia w miarę pogłębiania się kryzysu klimatycznego. Arktyka jest strażnikiem klimatu – to tam kryzysy klimatyczny i oceaniczny zbiegają się, a skutki tych kryzysów są widoczne jako pierwsze i są najbardziej dotkliwie odczuwalne ”.

Po prawej: Zdjęcie zrobione w tym samym miejscu przez fotografa Christiana Aslunda, z członkiem załogi Greenpeace na pierwszym planie. 23 sierpnia 2024 r. © Christian Åslund / Norwegian Polar Institute / Greenpeace
W 2002 r. dokumentacja słynnego lodowca Blomstrandbreen wykazała, że lodowiec cofnął się o prawie 2 km od 1928 r., a tempo jego znikania przyspieszyło o 35 metrów rocznie od 1960 r., a w ciągu ostatniej dekady było jeszcze wyższe. Wstrząsające obrazy z tamtego okresu ilustrują jedynie przerażający stopień, w jakim lodowce Arktyki cofnęły się w ciągu ostatniego stulecia.

Środek: zrobione z tej samej pozycji z członkiem załogi Greenpeace na pierwszym planie w 2002 roku.
Dół: zrobione z tej samej pozycji z członkiem załogi Greenpeace na pierwszym planie 24 sierpnia 2024 r. © Christian Åslund / Norweski Instytut Polarny / Greenpeace
Szybkie ocieplanie się Arktyki ma poważne globalne konsekwencje. Topnienie lodowców i pokryw lodowych przyczynia się do wzrostu poziomu mórz, podczas gdy utrata lodu morskiego odsłania ocean, który pochłania ciepło zamiast je odbijać, co prowadzi do ogólnoświatowych zmian wzorców pogodowych. Kryzysy klimatyczny i oceaniczny są głęboko ze sobą powiązane; w miarę nasilania się kryzysu klimatycznego zdolność oceanu do łagodzenia jego najpoważniejszych skutków, wspierania społeczności przybrzeżnych i podtrzymywania ekosystemów morskich jest osłabiana na niespotykaną dotąd skalę.

Dół: zrobione z tej samej pozycji 2024 r. © Christian Åslund / Norweski Instytut Polarny / Greenpeace
Ochrona klimatu i ochrona oceanów są konieczne. Greenpeace wzywa rządy do ratyfikacji Traktatu o oceanach ONZ do czerwca 2025 r., aby zainicjować tworzenie rezerwatów na pełnym morzu na co najmniej 30% powierzchni światowych oceanów do 2030 r.
Wesprzyj nasze działania na rzecz oceanów, adoptując swoje ulubione morskie stworzenie:
