Tegenwoordig zwem je in Zuidoost-Azië niet alleen tussen de tropische vissen, maar ook tussen plastic afkomstig van over de hele wereld. We produceren namelijk monsterlijke hoeveelheden wegwerpplastic; plastic verpakkingen die we eenmalig gebruiken. Dat is per definitie een vervuilend systeem en nu zien we in Zuidoost-Azië de gevolgen van ons onvermogen deze plastic stroom te managen.
China wil ons afval niet meer
Jarenlang hadden we een goede deal: China levert plastic spullen aan westerse landen en neemt containers vol plastic afval mee retour. Daarvan maakt het weer nieuwe plastic producten die vervolgens weer naar ons worden verscheept.
Door de groeiende economie in China leek de honger naar plastic onverzadigbaar, zelfs als het slecht gesorteerd en vervuild was. Totdat de minder rooskleurige gevolgen zichtbaar werden.
In januari 2018 verbood China daarom de import van verschillende soorten afval, waaronder plastic. Het land veroorzaakte daarmee paniek bij grote exporteurs zoals de VS, Duitsland en Engeland, maar ook Nederland. Sindsdien verdwijnt er overal ter wereld meer plasticafval in de verbrandingsoven en op stortplaatsen. Er moest opeens een nieuwe bestemming gevonden worden voor miljarden kilo’s plasticafval.
Op zoek naar nieuwe bestemmingen
Wat sindsdien is ontstaan, is een roofzuchtig en schimmig handelssysteem onder het mom van ‘recycling’ dat misbruik maakt van landen zonder gereguleerde import. In de eerste instantie waren dat Thailand, Maleisië en Vietnam. Op zoek naar nieuwe ‘stortplaatsen’ stroomden miljoenen kilo’s plasticafval vervolgens door naar Indonesië en India.
Een voor een stelden deze landen importbeperkingen in toen duidelijk werd wat ze zich op de hals haalden: hun ooit paradijselijke landschappen veranderden in korte tijd in giftige stortplaatsen. Waterverontreiniging en open plasticverbrandingen veroorzaakten gezondheidsproblemen en leidden zelfs tot mislukte oogsten. Het is maar de vraag of het plasticafval werkelijk wordt gerecycled. De rest wordt verbrand of gedumpt op open stortplaatsen en belandt zo in zee met alle gevolgen van dien.
Ook Nederland exporteerde in 2018 recyclebaar plasticafval naar onder andere Turkije, India, Indonesië en Vietnam (CBS).
De oplossing? Een wereld zonder wegwerpplastic
Deze crisis lijkt misschien ver weg, maar uiteindelijk zitten we allemaal in hetzelfde schuitje. Plasticvervuiling vervuilt onze leefomgeving, doodt zeedieren, draagt bij aan de opwarming van de aarde en heeft mogelijke gezondheidseffecten. De enige manier om de wereldwijde plasticvervuiling te stoppen, is door een einde te maken aan de enorme productie van wegwerpplastic.
Wereldwijd hebben al meer dan 3 miljoen mensen zich daarvoor uitgesproken. Steun onze oproep en help wegwerpplastic de wereld uit.
Meer weten?
Hier vind je alles wat je moet weten over de wereldwijde plasticvervuiling. Of luister naar de podcast met Merci Ferrer, plastic-activiste uit de Filipijnen. Zij vertelt aan boord van de Plastic Monster Ship Tour over de rol van multinationals.
Het Greenpeace-rapport over de wereldwijde handel in plasticafval vind je hier en het GAIA-rapport over gemeenschappen aan de frontlinie van de plasticafval-crisis hier.
Per minuut belandt een vuilniswagen aan plastic afval in zee. Roep producenten op wegwerpplastic uit te bannen. Teken de petitie!