De haarscheurtjes in de Belgische centrales Doel en Tihange kwamen afgelopen zomer aan het licht toen de Belgische exploitant Electrabel de veiligheid van de reactorvaten via een nieuwe onderzoeksmethode controleerde. Bij die controle bleken er duizenden kleine scheurtjes in het reactorvat te zitten. Electrabel vermoedt dat de haarscheurtjes al tijdens het productieproces zijn ontstaan.
Daarom heeft Greenpeace meteen aan het Nederlandse Ministerie van Economische Zaken gevraagd om ook het reactorvat in Borssele te controleren via de nieuwe onderzoeksmethode. Het reactorvat van Borssele is immers in dezelfde periode en door dezelfde maatschappij gebouwd als de reactorvaten in Doel en Tihange.
Het ministerie wuifde zo’n onderzoek in eerste instantie weg en deed alsof er niets aan de hand was. Nu heeft het ministerie laten weten toch een onderzoek in te stellen naar de staat van het reactorvat in Borssele.
Dat is maar goed ook, vindt Marjolein Buijssen, campagneleider kernenergie bij Greenpeace. ‘Het ministerie is namelijk óók bezig om een vergunning af te geven om Borssele nog twintig jaar open te houden. Borssele is met zijn veertig levensjaren al een van de oudste nog werkende kerncentrales in de wereld. Het is moeilijk vast te stellen of en in welke mate de veiligheid van de centrale afneemt en de risico’s dus toenemen bij een levensduurverlenging van Borssele. Vergelijkingsmateriaal met een centrale van vijftig of zelfs zestig jaar oud is er immers niet.’
Dat het ministerie nu wel gaat onderzoeken wat de staat van het reactorvat is, is dan ook belangrijk. Buijssen: ‘De staat van het reactorvat is cruciaal voor de veiligheid in de centrale en het ministerie moet dan ook iedere onderzoeksmethode gebruiken om het vat grondig te inspecteren. Het gaat nog altijd over een kérncentrale. We praten hier niet over een koekjesfabriek.’
De energierevolutie is niet te stoppen
Met jouw hulp overtuigen we trage politici en vervuilende bedrijven. Schone energie heeft de toekomst!
Bekijk jouw mogelijkheden >>