Ongelofelijk hoe koud het nog kan zijn in de vroege ochtend van een dinsdag in juni. Ik zag een van onze actievoerders in een dunne trui met langzaam blauw wordende lippen. Met pijn in het hart stond ik er bij en keek ernaar. Een trui halen was geen optie, een van zijn armen zat vast in een ijzeren pijp. Die weer vast zat aan de rails. Waar weer een kernafvaltransport op zou moeten gaan rijden.
De trein is inderdaad gaan rijden, maar kwam na een paar minuten hortend en stotend alweer tot stilstand. Weer een groepje mensen dat zichzelf tussen de trein en haar bestemming plaatste uit protest tegen kernenergie. Ik vond het een wonderbaarlijk gezicht, zo’n enorme trein met een lading waar Nederland door zou kunnen worden weggevaagd, die zich voegt naar de lichaamstaal van een paar kwetsbare mensen. Het herinnert je weer dat het de mens is die alles draaiende houdt en dat het ook de mens is die het weer kan stoppen. Het doet je weer beseffen dat alles wat we doen een keuze is, en geen gegeven.
Bij kernenergie draait het volledig om keuzes maken. Er wordt voor gekozen om een techniek te gebruiken die nauwelijks controleerbaar is. Er wordt voor gekozen om kernafval te creëren dat de mens tot in de eeuwigheid zal bedreigen in zijn bestaan. Er wordt voor gekozen om dat afval heen en weer te slepen tussen landen tot iedereen het spoor bijster is en het ergens kan worden gedumpt waar de bevolking niet weet welk gevaar zich onder haar voeten bevindt. Er wordt voor gekozen om de ogen te sluiten en al deze gevaren te accepteren. Er wordt voor gekozen om de handen te wassen in valse onschuld.
Kernenergie is op geen enkele manier noodzakelijk. Er zijn meer dan genoeg energiebronnen om in onze behoefte te voorzien, ook zonder kern en kolen. Zeker in Nederland speelt de energiebehoefte geen rol in het debat over kernenergie. Er wordt dus bewust de volksgezondheid, de nationale veiligheid en het milieu op het spel gezet. Waarom is mij niet geheel duidelijk, bij monde van minister Verhagen hoor ik alleen maar dat kernenergie een goed idee is omdat we kernenergie nodig hebben. En dat hebben we dan weer nodig omdat kernenergie een goed idee is. Of zoiets.
Onze actievoerders lopen nog liever het gevaar dat er een trein met kernafval over ze heen rijdt dan dat ze in een wereld leven waar kernenergie langzaam hun omgeving en hun lichaam vergiftigt. Een land waarin hun kinderen en de generaties na hen nog de wrange vruchten plukken van de keuzes van nu. Het zag er niet comfortabel uit en toen de trein aan kwam rijden en vlak voor de blokkade tot stilstand kwam, was het ronduit griezelig. En toch was ik een beetje jaloers dat ik daar niet zat. Ik stond aan de zijlijn met een warme jas aan en alle gelegenheid om op tijd weg te komen, maar ik voelde me minder vrij dan zij op dat moment.