Historische dag vandaag: Industriële grootmacht Duitsland kondigt aan binnen een goeie tien jaar met kernenergie te stoppen. Alweer. Het rommelt namelijk al tientallen jaren in Duitsland over het onderwerp kernenergie, demonstraties met duizenden mensen behoren al zo ongeveer tot het straatbeeld. De Duitse regering had daarom al eens plechtig beloofd dat alle 17 kerncentrales rond 2020 zouden worden gesloten.

Maar Angela Merkel was dat vorig jaar even vergeten toen ze met het voorstel kwam om de bestaande kerncentrales levensduurverlenging toe te staan. Mooi woord is dat eigenlijk, levensduurverlenging. Een soort omgekeerde euthanasie waarbij een lijk weer opgelapt wordt en nieuw leven ingeblazen krijgt. Als het aan Merkel had gelegen, had Duitsland nog zeker tien jaar extra op Frankenstein achtige kerncentrales kunnen rekenen, tot ver in de jaren dertig. Traditiegetrouw waren de Duitsers woedend. En gingen ze de straat weer op.

Misschien had deze rituele dans van voor- en tegenstanders van kernenergie nog wel jaren zo door kunnen gaan, ware het niet dat er een ramp gebeurde in Fukushima. Toen waren de poppen pas echt aan het dansen. Tienduizenden demonstranten, elke week weer opnieuw. Merkels Christen Democraten leden een historische nederlaag ten gunste van de Groenen, een partij met een frisse afkeer van kernenergie. Merkel deed het enige juiste in een democratisch stelsel: ze luisterde naar het volk en haalde Duitsland van het nucleaire infuus. Alle 8 kerncentrales die al stilgelegd waren sinds de kernramp in Japan blijven uit. Zes anderen worden nog voor 2020 afgeschakeld en de drie meest moderne centrales gaan uiterlijk 2022 van het net. Dit keer is er geen mogelijkheid om van gedachten te veranderen.

Het is dat ik geen bratwurst eet, maar ik krijg bijna zin om de bbq uit het stof te halen en een spontaan Oktoberfest te starten. Een Duitsland zonder kernenergie betekent namelijk niet alleen 17 kerncentrales en hun troep minder om me druk over te maken, maar het betekent ook een enorme impuls voor schone energie. De Duitsers waren al goed bezig met een kwart van de stroom uit schone energiebronnen, maar nu zal het helemaal hard gaan met de ontwikkelingen. Goed voor mens en milieu, maar ook voor de economie. Als Nederland slim is volgt ze de Grote Buur, zodat we een graantje mee kunnen pikken van de groene revolutie. Als ze daar zonder kunnen, dan kunnen wij in Nederland die ene kerncentrale toch ook wel sluiten?

Helaas, in Den Haag is het kwartje nog immer niet gevallen. De VVD heeft al laten weten dat de Draai van Duitsland geen enkele invloed heeft op de Nederlandse plannen voor een tweede kerncentrale.

Ik snap het niet meer. Zwitserland schrapt alle geplande kerncentrales. Japan herziet het energiebeleid en kiest voor schoon. Duitsland breekt met haar nucleaire verleden. Allemaal landen met een veel grotere afhankelijkheid van kernenergie dan Nederland. Landen waar men veel nucleaire kennis heeft. Landen waar ze na 60 jaar aanmodderen beseffen dat het geen zin heeft om nog meer geld en energie te stoppen in een achterhaalde techniek als kernsplijting. Nederland heeft maar één kerncentrale, Nederland heeft geen elektriciteitstekort en Nederland zit bovenop een gasbel. Als één land met gemak afscheid zou kunnen nemen van kernenergie (en kolen!) is het ons land. En toch houdt het kabinet Rutte koppig vast aan haar plannen voor een tweede kerncentrale.

De Duitsers hebben tientallen jaren gedemonstreerd om een veilige toekomst voor hun kinderen te waarborgen. Het is daar zo gewoon geworden spandoeken te maken tegen kernenergie, misschien gaan ze het wel vreselijk missen. Daarom nodig ik nu alle Duitsers uit om deze zomer eens fijn de tent op de zetten voor de kerncentrale in Borssele. Ik zet de (biologische) bbq wel vast klaar!