Het is bijna vijf maanden sinds de Tweede Kamerverkiezingen en er is nog steeds niets wat maar een beetje lijkt op een nieuw kabinet. Riep Rutte eerst nog dat er een snelle formatie zou komen, inmiddels is de formatie zo’n beetje met zomervakantie en blijft Nederland stuurloos achter. Ondertussen stort het ene na het andere slechte klimaatnieuwsbericht zich over ons uit. De wereld staat in de fik en wij hebben niet eens een regering.
Soms lijkt de klimaatcrisis misschien een crisis in slow motion. Daar is niks van waar natuurlijk. Maar terwijl eilanden langzaam verdwijnen door een stijgende zeespiegel en de ijskappen in Groenland met schrikbarende snelheid smelten, dachten we in Nederland veilig te zijn achter onze dijken. Nederland waterland. Onze politici voelen er in ieder geval niet zo’n haast bij en blijven oeverloos polderen voor het klimaat zonder de broodnodige urgente actie te ondernemen.
De watersnood in Limburg was dan ook een pijnlijke confrontatie met de nieuwe realiteit. We weten inmiddels dat honderden Limburgers de komende maanden nog niet terug naar huis kunnen. Weerman Gerrit Hiemstra twitterde:
Premier Rutte gaf morrend toe dat de gebeurtenissen inderdaad in het licht van klimaatverandering moeten worden gezien.
Actie is nú nodig
Maandag komt er er een nieuw rapport van het IPPC, het wetenschappelijke klimaatpanel van de Verenigde Naties. Zij vegen eens in de zoveel jaar alle nieuwe kennis over de klimaatcrisis bij elkaar en delen hun bevindingen. En guess what? De klimaatcrisis voltrekt zich sneller en genadelozer dan we al dachten. De hevige regen in Limburg, Duitsland en België, de extreme hitte in Noord-Amerika en de bosbranden wereldwijd, allemaal slechts het topje van de ijsberg. IPCC is duidelijk: we hebben actie nodig, en wel nu.
We mogen hopen dat dit belangrijke rapport de Nederlandse politiek eindelijk wakker schudt, want er lijkt nog steeds te weinig besef van deze gigantische crisis. Voor de zomer ging het in stoffige Haagse vergaderzalen vooral over wie er met wie wil regeren. Over onze kwetsbare natuur en ons fragiele klimaat werd nauwelijks gesproken. Dat terwijl de CO2-uitstoot terugkeert naar de hoeveelheden van voor corona. Alsof de wereld niet tegelijkertijd in brand én onder water staat.
Ondertussen dansen Rutte en Kaag nu om elkaar heen. Zij leveren een stuk af dat de aanzet moet zijn tot het regeerakkoord. Een belangrijk moment, want gaan we straks zien dat de Nederlandse overheid de klimaatcrisis eindelijk als crisis gaat behandelen? Van slow motion naar fast-forward?
Het zal wel moeten. Een nieuw kabinet moet in het regeerakkoord antwoord geven op dit rapport van IPCC. En dat kan maar één antwoord zijn: hogere klimaatdoelen en eindelijk een klimaatkoploper durven zijn. De wetenschap verdient het dat er naar hun wanhoopskreet wordt geluisterd. De verlossing moet er komen. Uiteindelijk is er geen dijk, geen dam, geen hitteplan en geen brandweerauto die ons allemaal kan redden. Alleen echt leiderschap kan het tij keren. Dus dat is wat we nu mogen verwachten, niets meer en niets minder.
Doe mee