Η ιστορική Συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών για τους Ωκεανούς εγκρίθηκε και επίσημα από τον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη! Από τον Μάρτιο του 2023, δηλαδή από τη μέρα της συμφωνίας για το κείμενο της Συνθήκης, το κείμενο έχει περάσει από μήνες νομικής επεξεργασίας και μετάφρασης σε όλες τις επίσημες γλώσσες του ΟΗΕ. Πλέον, οι κυβερνήσεις μπορούν να προχωρήσουν στην υπογραφή και την επικύρωση της συνθήκης ώστε να την εφαρμοσουν και να αρχίσουν να προστατεύουν ουσιαστικά τους ωκεανούς.
Η Συνθήκη είναι ένα ισχυρό νομικό εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επίτευξη του 30×30 – δηλαδή του στόχου που συμφωνήθηκε από όλες τις κυβερνήσεις στο πλαίσιο της Σύμβασης για τη Βιολογική Ποικιλότητα στα τέλη του 2022, στη Διάσκεψη για τη Βιοποικιλότητα (COP15) στο Μόντρεαλ. Επιτρέπει τη δημιουργία τεράστιων θαλάσσιων καταφυγίων, στα οποία δεν θα υπάρχουν καταστροφικές ανθρώπινες δραστηριότητες στην ανοικτή θάλασσα. Ωστόσο, πρώτα πρέπει να επικυρωθεί από τουλάχιστον 60 κυβερνήσεις, ώστε να τεθεί σε ισχύ και να γίνει ένα νομικά δεσμευτικό μέσο.
Αυτή η συνθήκη είναι μια νίκη για όλη τη ζωή στον πλανήτη. Τώρα, αναμένουμε από τις ίδιες τις κυβερνήσεις που την ενέκριναν να την επικυρώσουν επειγόντως και να μην χαθεί κι άλλος πολύτιμος χρόνος για τις θάλασσές μας. Η επιστήμη είναι σαφής: πρέπει να προστατεύσουμε τουλάχιστον το 30% των ωκεανών μέχρι το 2030 για να τους δώσουμε την ευκαιρία να ανακάμψουν και να ευδοκιμήσουν.
Το 2030 δεν είναι και τόσο μακριά, και το έργο δεν είναι καθόλου εύκολο. Αυτή τη στιγμή, λιγότερο από το 1% των ανοικτών θαλασσών προστατεύεται. Εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως όμως απαίτησαν αλλαγή, 5,5 εκατομμύρια άνθρωποι από κάθε ήπειρο ενώθηκαν μαζί μας, και όλοι μαζί πετύχαμε αυτή την ιστορική συμφωνία, αλλά έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας.
Οφείλουμε να πετύχουμε τον στόχο του 30×30 και δεν θα σταματήσουμε να εργαζόμαστε ώστε να διασφαλίσουμε ότι αυτή η Συνθήκη θα επικυρωθεί από τη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τους Ωκεανούς το 2025 και ότι τουλάχιστον το 30% της ανοιχτής θάλασσας θα θεσπιστεί ως θαλάσσια καταφύγια, απαλλαγμένα από καταστροφικές ανθρώπινες δραστηριότητες, μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας.
Οι εξορύξεις αερίου (και πετρελαίου) δεν είναι η “μαγική” λύση στα προβλήματά μας.