Στη βροχή προεκλογικών τροπολογιών της τελευταίας στιγμής που κατατέθηκαν αυτές τις μέρες στη Βουλή περιλαμβάνονται και χαριστικές ρυθμίσεις υπέρ των κλιματικά εγκληματικών ορυκτών καυσίμων.
Συγκεκριμένα, με τις ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στην τροπολογία 2248/209 που κατατέθηκε χθες από τον υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής τίθεται πλαίσιο έγκρισης του μηχανισμού επιδοτήσεων σε μονάδες ηλεκτροπαραγωγής από ορυκτά καύσιμα (λιγνίτης, πετρέλαιο και φυσικό αέριο). Προφανής κύρια αγωνία της κυβέρνησης είναι να ενισχυθεί με επιδοτήσεις η νέα λιγνιτική μονάδα Πτολεμαΐδα V, μέχρι το τέλος του χρόνου και πριν την ένταξη ισχύος του νέου κανονισμού για την εσωτερική αγορά ενέργειας. Η τροπολογία, η οποία εξουσιοδοτεί τον υπουργό για έκδοση απόφασης έγκρισης του μηχανισμού, κατατέθηκε για άλλη μια φορά σε εντελώς άσχετου περιεχομένου νομοσχέδιο, πολλοστή απόδειξη της κακονομίας που μαστίζει τη χώρα και αποτελεί έναν από τους κυριότερους παράγοντες υπόσκαψης της απαραίτητης για περιβάλλον και ανάπτυξη ασφάλειας δικαίου.
Επιπροσθέτως, με άλλη διάταξη, το νομοσχέδιο παρέχει στις ατμοηλεκτρικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής το δικαίωμα να συνεχίζουν να ρυπαίνουν, κατά παρέκκλιση των διατάξεων σε ισχύ, τόσο ενωσιακών όσο και εθνικών. Η συγκεκριμένη διάταξη ουσιαστικά χορηγεί παρέκκλιση του άρθρου 15(4) της κοινοτικής οδηγίας 2010/75/ΕΕ για τις βιομηχανικές εκπομπές με διάταξη νόμου. Τέτοιες παρεκκλίσεις μπορούν να ισχύσουν μόνον όταν αξιολόγηση δείχνει ότι η επίτευξη χαμηλών επιπέδων εκπομπών (με βάση τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές) θα οδηγούσε σε δυσανάλογα υψηλό κόστος σε σύγκριση με τα περιβαλλοντικά οφέλη λόγω: α) της γεωγραφικής θέσης ή των τοπικών περιβαλλοντικών συνθηκών της σχετικής εγκατάστασης· ή β) των τεχνικών χαρακτηριστικών της σχετικής εγκατάστασης. Στις περιπτώσεις ρυπογόνων μονάδων ορυκτών καυσίμων που ευνοούνται με βάση αυτήν τη φωτογραφική εξαίρεση δεν υπάρχει τέτοια αξιολόγηση και δεν διασφαλίζονται τα ποιοτικά πρότυπα περιβάλλοντος.
Όπως δηλώνουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις WWF Ελλάς και Greenpeace, όταν ανθρώπινες κοινωνίες και φυσικό περιβάλλον βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο από την ιστορικά πρωτοφανή κλιματική κρίση, η συνέχιση πολιτικών στήριξης και επιδοτήσεων προς τα ορυκτά καύσιμα αποτελεί αποτελεί ευθεία επίθεση σε θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματά μας. Οποιοδήποτε πολιτική απόφαση παρατείνει την εξάρτηση της χώρας από τα ορυκτά καύσιμα αντίκειται στις δραματικές εκκλήσεις της επιστήμης για άμεση λήψη μέτρων και απειλεί την ίδια μας την επιβίωση.
Ήρθε η ώρα όλες οι δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας να δεσμευθούν αμετάκλητα για την πλήρη αποδέσμευση της χώρας από τα ορυκτά καύσιμα.