België en de bescherming van de oceanen: een eigenaardig verhaal vol tegenstrijdigheden. Want hoe kan ons land zich opwerpen als beschermer van de oceanen, als blue leader, en tegelijkertijd diepzeemijnbouw aanmoedigen? Kan België geen coherent beleid voeren en pleiten voor de bescherming van de oceanen in hun geheel?
België profileert zich als ‘blue leader’
België is de ambitieuze uitdaging aangegaan om de oceanen te beschermen. Ons land heeft een aantal landen samengebracht in een alliantie, de zogenaamde Blue Leaders, die oproepen tot actie om de oceanen te redden. Concreet hebben ze zich ertoe verbonden om tegen 2030 minstens 30% van de oceanen strikt te beschermen (de doelstelling ‘30×30’) en voor een sterk nieuw Oceanenverdrag te ijveren bij de Verenigde Naties.
Dat is goed nieuws. We hebben toenmalig minister van Noordzee Philippe De Backer hiervoor trouwens gefeliciteerd in juli vorig jaar. Bij die gelegenheid hebben we hem een petitie overhandigd die door ruim 3 miljoen burgers in de hele wereld ondertekend werd en die oproept tot de bescherming van de oceanen.
Alles gaat dus goed met de oceanen?
Helaas niet. We hebben destijds niet geaarzeld om aan de minister te vragen waarom België de oceanen wil beschermen maar tegelijkertijd diepzeemijnbouw steunt. Want … de oceanen beschermen, betekent dat ook niet de diepzee beschermen?
Sindsdien is er heel wat water naar zee gevloeid. Er staat ondertussen een nieuwe minister aan het roer: Vincent Van Quickenborne. Hij neemt een al even tegenstrijdige houding aan als zijn voorganger: ja voor de bescherming van de oceanen … maar ook steun voor diepzeemijnbouw. Een onaanvaardbaar standpunt, zeker als hij zelf aangeeft dat er een probleem is in de oceanen.
De natuur onder water is te weinig beschermd
In een videoboodschap verklaart hij immers dat de natuur in internationale wateren te weinig beschermd is. Waarom blijft ons land dan betrokken bij mijnbouw in de diepzee? Ons land sponsort Global Sea Mineral Resources (GSR), een dochteronderneming van de DEME-groep, die een exploratiecontract op zak heeft voor diepzeemijnbouw in een deel van de Stille Oceaan, de zogenaamde Clarion-Clipperton Zone. Dit contract beslaat een oppervlakte die 2,5 zo groot is als België en een kwetsbaar en uniek ecosysteem omvat waarover nog weinig wetenschappelijke kennis bestaat. Toch blijkt uit reeds gevoerd onderzoek duidelijk dat de schade groot en onomkeerbaar zal zijn.
Valerie Del Re, directrice van Greenpeace België, verwees overigens naar deze dubbelzinnigheid, die ons land kenmerkt. In een Twittervideo verklaart ze: “In plaats van nog meer vernieling te zaaien door nieuwe nefaste activiteiten zoals diepzeemijnbouw, moeten we naar een veel hoger beschermingsniveau voor de oceanen gaan.”
Denk je net als wij dat de oceanen veel beter beschermd moeten worden? Zowel in nationale als internationale wateren? Aan de oppervlakte en in de diepzee?
Teken onze petitie tegen diepzeemijnbouw!
|
|
|
|
YouTube |
|