Naar aanleiding van de Internationale Vrouwendag op 8 maart zetten we vijf vrouwen, die allemaal bij Greenpeace werken, in de bloemetjes. Ze hebben heel verschillende functies, maar ze willen allemaal hetzelfde: opkomen voor het milieu en voor meer klimaatrechtvaardigheid. Leer hen kennen in deze blog.
Daniela, specialist database, 34 jaar
Ik wilde graag bij Greenpeace werken om op mijn eigen positieve manier een steentje bij te dragen aan onze samenleving. Ik ben heel gemotiveerd en hou ervan om het beste van mezelf te geven in alles wat ik doe. Net dat tikkeltje extra doen voor iets waardevol, zie ik niet als een opgave. Integendeel, dat geeft me net voldoening, waardoor ik me gelukkig voel. Ik moet ook toegeven dat ik vroeger als kind heel grote fan was van Greenpeace. De kans om samen te werken met de helden uit mijn kindertijd, kon ik dus niet zomaar voorbij laten gaan.
Het milieu en klimaatrechtvaardigheid liggen me nauw aan het hart. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik geboren ben in Costa Rica en ben opgevoed met een enorm respect voor de natuur die me omringde. Ik heb daar geleerd dat de veranderingen in het klimaat grotendeels het gevolg zijn van de levensstijl van de landen in het globale Noorden, terwijl de gevolgen vooral voelbaar zijn voor landen in het globale Zuiden, zoals in Centraal-Amerika en de Caraïben. De mogelijkheid om bij te dragen aan het beëindigen van deze ‘klimaat-apartheid’ en om te kunnen strijden voor klimaatrechtvaardigheid, is wat me écht inspireert en motiveert.
In het dagelijks leven hou ik me vooral bezig met technologie en de analyse van gegevens. Dat zijn vakgebieden die grotendeels gedomineerd worden door mannen. Een vrouw zijn in dit vakgebied, en in mijn geval, een vrouw zijn uit Latijns-Amerika die werkt in Europa, is niet altijd evident. Laat ons eerlijk zijn, sommige vooroordelen zijn moeilijk te bestrijden. Het bewijs? Ik probeer al een hele tijd vrouwen aan te werven voor mijn team, maar het is me nog niet gelukt.
Juliette, woordvoerster, 39 jaar
Ik heb het geluk de woordvoerster van Greenpeace in België te mogen zijn en ik breng de boodschap van alle werknemers van onze internationale, onafhankelijke en vreedzame ngo tot in het hart van de media.
Ik ben opgegroeid tussen boerderijen, velden en bossen en het milieu zit gewoon in mijn DNA. Maar de komst van mijn kinderen heeft mij nog verder in mijn overtuiging gesterkt. Want als ouder kijk je natuurlijk niet langer in de eerste plaats naar je eigen toekomst, maar naar die van de kinderen en ik maak me zorgen over de wereld waarin ze opgroeien. Ons milieu is aan het veranderen, de seizoenen zijn minder uitgesproken en er komen vaker onvoorspelbare en extreme weerfenomenen voor. Mijn zoon en mijn dochter stellen vragen. Ze verzetten zich tegen de vervuiling die het gevolg is van het verwoestende gedrag van de mens.
Het is nog altijd een dagelijkse strijd om vrouw te zijn in deze wereld, ook al leef ik in een bevoorrechte sociale en culturele omgeving. Ook vrouw zijn en opkomen voor de planeet is niet gemakkelijk. Je moet je plaats vinden tussen degenen die zich klimaatrealisten of klimaatpositivo’s noemen, hoewel ik hen eerder zie als klimaatuitstellers en doemdenkers. Als je een vrouw bent, denken ze dat je sowieso naïever, liever of minder geloofwaardig bent. Je moet geloven in jezelf en in de strijd die je voert, hoopvol blijven en op je hoede zijn voor alle valkuilen, of het nu om greenwashing gaat of om de inzet van vermeende technologieën die de wereld zouden kunnen redden.
Maar de bewustwording over de positie van vrouwen en over de klimaatbescherming groeit. We zullen de strijd voor het klimaat trouwens pas winnen als we tegelijk ook de strijd voor gendergelijkheid en tegen armoede winnen. Want die zijn nauw met elkaar verbonden. Het is onmogelijk om slechts één strijd te winnen en de andere te negeren.
Maimouna, coördinator van het vrijwilligersnetwerk, 26 jaar
Ik heb het altijd al belangrijk gevonden om binnen een organisatie te werken die zich inzet voor de maatschappij. Toen ik een paar maanden geleden bij Greenpeace kwam, maakte ik kennis met de wereld van het actievoeren en kon ik mijn activistische kant verder ontwikkelen. En dat doe ik nu nog meer, dankzij de functie die ik uitoefen. Ik coördineer de vrijwilligers: ik werk elke dag met hen samen en zie hoe belangrijk de lokale uitdagingen zijn. De vrijwilligers bewijzen elke dag dat we allemaal, elk op ons niveau, de wereld kunnen veranderen. Binnen Greenpeace zelf heb ik ook het geluk te kunnen samenwerken met een groot aantal mensen en vooral vrouwen die mij elke dag inspireren, zowel in het werk als in mijn persoonlijk leven. Ze inspireren mij om mijn stem te laten horen en mijn ideeën op tafel te gooien. En als we het over klimaatrechtvaardigheid hebben, hebben we het allemaal samen over onze twijfels, bezorgdheden en oplossingen.
Voor mij is het enorm belangrijk om alle spelers in de samenleving mee te nemen en te betrekken bij het klimaatdebat. Alleen zo kunnen we samen vooruitgang boeken en bouwen aan een eerlijke en milieuvriendelijke toekomst. Voor iedereen. Daarbij denk ik natuurlijk aan de milieubeweging, maar ook aan alle nieuwe bewegingen die mensen ertoe aanzetten om hun stem te laten horen, zoals de vrouwen- en antiracismebeweging.
Marie-Elise, logistiek verantwoordelijke, 30 jaar
Ik werk bij Greenpeace België als verantwoordelijke voor materiaal en logistiek. Wat moet je je daarbij voorstellen? Onder andere standen bouwen, spandoeken schilderen, onze ruimte openstellen voor actiegroepen, … behoren tot mijn taken. Ik ben ook nog steeds vrijwilliger bij Greenpeace en ik heb negen maanden als matroos op de schepen van Greenpeace gevaren.
Mijn werk in de antiracisme- en vredesbeweging, alsook mijn LGBTQIA*- en klimaatactivisme, zie ik niet als werk maar als mijn plicht. Ik kan niet zonder dit werk, omdat het een deel van mij is. Veel mensen hebben de kans niet om hun stem te laten horen en hen wil ik via mijn werk – letterlijk en figuurlijk – een podium geven om dat wel te kunnen doen.
Wat mij inspireert zijn mijn vriendinnen, mijn collega’s wereldwijd en de jongeren die op straat komen voor het klimaat. Ik heb de kans gekregen om aan boord van de Greenpeaceschepen de wereld rond te reizen.Toen ontmoette ik kayak-en fietsactivistes in Nieuw- Zeeland en werkte ik samen met drie heel inspirerende Maori-vrouwen die verhalen vertelden over hun tradities en hun dagelijkse strijd voor hun land dat wordt afgenomen door oliebedrijven.
Iemand die me ook echt geïnspireerd heeft, was een geologe-activiste die ik leerde kennen in Kameroen. Toen ze me vertelde over Internationale Vrouwendag in haar land, heeft ze me een jurk gegeven die volledig bedrukt was met de letters “JIF” en “IWD”, wat staat voor “Journée Internationale des Femmes” en “International Women’s Day”. Ze vertelde dat we elkaar als vrouwen moeten steunen en opkomen voor elkaar. De jurk, die ook vol stond met patches zoals “Support female entrepreneurship” en “Stop violence against women”, draag ik nu elk jaar op 8 maart. Voor mij is het een dag om stil te staan bij de onrechtvaardigheid die vrouwen overal ter wereld ervaren in hun dagelijks leven, op hun werk en in hun strijd voor gelijkheid. Als vrouwen moeten we elkaar versterken.
Sarah, coördinator face to face, 27 jaar
Opgroeien in Zweden heeft mijn band met klimaat, gelijkheid en rechtvaardigheid al van jongs af aan beïnvloed. Toen we klein waren, gingen we vaak de klas uit en de natuur in. Zo leerden we de natuur kennen en beschermen. We leerden dat een gezonde samenleving begint bij een gezond klimaat en dat de natuur ons erfgoed is. Hierdoor lag het klimaat me steeds nauwer aan het hart, wat het begin was van mijn persoonlijk doel om bij te dragen aan klimaatrechtvaardigheid.
Ik ging verder voor mijn doel verder tijdens mijn studies modeontwerp. Daar gebruikte ik mode om me uit te drukken over de klimaatcrisis. Mijn grootste motivatie bij het maken van een collectie was om politiek bewustzijn te creëren of om een maatschappelijke bijdrage te leveren, iets wat in ging tegen de traditionele verwachtingen van mijn studierichting. Wat we dragen heeft een grote invloed, niet alleen op onszelf en onze omgeving, maar ook op de natuur. Als modeontwerper was deze bijdrage aan klimaatrechtvaardigheid belangrijk voor mij en ik profileerde me als modeactivist.
Een paar jaar later bracht mijn buikgevoel me bij een NGO die altijd indruk op me had gemaakt. Ik kende Greenpeace van hun activisme, van hun verhalen over walvissen redden en van hun manieren om een doel te bereiken. Voor ik het wist, overtuigde ik mensen op straat om zich aan te sluiten bij Greenpeace. Het feit dat ik nu omringd ben door mensen die voor hetzelfde strijden, maakt me blij en geeft me een gevoel van thuis zijn.
Voor Greenpeace is klimaatrechtvaardigheid van cruciaal belang. Maar de huidige klimaatcrisis verscherpt ook sommige tegenstellingen. Zo heeft de klimaatverandering in een aantal regio’s van de wereld onevenredig zware gevolgen voor vrouwen, vooral door de beslissende rol die zij spelen op het vlak van voedselzekerheid. Dat is een van de vele redenen waarom Greenpeace elke dag opnieuw strijdt voor het klimaat en voor klimaatrechtvaardigheid.
Ik schrijf me in voor de newsletter
|
|
|
|
YouTube |