Het is geen geheim dat de klimaatcrisis iedereen op deze planeet treft, maar wat vaak wordt vergeten is de onevenredige impact op meer kwetsbare groepen in de samenleving. Gemarginaliseerde gemeenschappen, waaronder LGBTQIA2S+ individuen, voelen de gevolgen meer dan anderen. Dit geldt vooral voor mensen met een laag inkomen, inheemse mensen en personen die racisme ervaren binnen de gemeenschap. Omdat zij meer risico lopen op armoede, discriminatie en geweld, wordt hun vermogen om zich aan te passen aan veranderende klimaatomstandigheden beperkt.
Daardoor lopen zij meer kans te worden getroffen door de gevolgen van klimaatverandering. Het is dus belangrijk dat we het verband tussen de klimaatbeweging en de queer-beweging erkennen, zodat we onze krachten kunnen bundelen en deze uitdagingen samen kunnen aanpakken.
Klimaatverandering verergert bestaande ongelijkheden in huisvesting, medische zorg en rampenbestrijding, waardoor queer-mensen onevenredig zwaar worden getroffen tijdens klimaatrampen en door de gevolgen van klimaatverandering.
Als we inzoomen op het huisvestingsvraagstuk zien we dat LGBTQIA2S+-personen vaker gedwongen worden hun huis te verlaten vanwege familieconflicten, dreigend misbruik of geweld en terechtkomen in achtergestelde woongebieden die sterker vervuild zijn, wat op lange termijn gezondheidsproblemen veroorzaakt. Ook belanden ze vaker op straat, waardoor ze veel kwetsbaarder zijn voor natuurrampen.
LGBTQIA2S+ is een acroniem voor Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender, Queer en/of Questioning, Intersex, Asexual, Two-Spirit, en de talloze manieren waarop mensen ervoor kiezen zich te identificeren.
Dakloosheid
In de VS blijkt uit onderzoek dat LGBTQIA2S+-personen 120% meer risico lopen om dakloos te worden. Hoewel slechts 9,5% van de jongeren in de VS zich identificeert als LGBTQIA2S+, vormen zij 40% van de dakloze jongeren. Deze statistieken zijn al onevenredig, maar de percentages liggen nog hoger voor BIPOC – ‘Black, Indigenous, People of Color’ – LGBTQIA+-jongeren.
Daklozen en mensen met ontoereikende huisvesting zoals de LGBTQIA2S+-gemeenschap zullen altijd meer de impact voelen van natuurrampen, temperatuurstijging en vervuilde lucht. Zij staan niet alleen in de frontlinie van natuurrampen, maar krijgen ook zelden de hulp en opvang die iedereen verdient.
Klimaatrampen
Tijdens de orkaan Katrina in de V.S. bijvoorbeeld werden sommige trans personen uit noodopvangcentra geweerd en degenen die wel toegang kregen, kregen te maken met discriminatie. Zo werd een transgender persoon opgepakt voor douchen in de damesfaciliteiten, terwijl een vrijwilliger hier toestemming voor had gegeven.
Ook de Aravanis, een groep mensen uit India die zich niet als man of vrouw identificeert, werden tijdens de tsunami van 2004 in de Indische Oceaan uitgesloten van tijdelijke opvang en officiële overlijdensregisters. Dit maakte het voor hen moeilijk om hulp en steun voor wederopbouw te ontvangen, waardoor het moeilijker werd om hun leven na de crisis herop te bouwen.
Systematische discriminatie
Privilege werkt in tijden van rampspoed. Dit zijn slechts enkele voorbeelden van hoe LGBTQIA2S+ individuen systematisch gediscrimineerd worden bij klimaatrampspoed. Ze tonen de onderlinge verbondenheid van de queer-beweging en de klimaatbeweging. En net daarom moeten we samenwerken, om te doen wat juist is, voor ALLE mensen en de natuur die we ons thuis noemen.
Bij Greenpeace is het onze missie om niet alleen te zorgen voor de natuur op de traditionele manier: zoals bijvoorbeeld door het beschermen van bomen en walvissen, maar om ons ook te richten op de onderlinge verbondenheid van mens en natuur.
De regenboogvlag is zelfs gemaakt met dat idee in gedachten, want het groen staat voor natuur, iets waar we allemaal deel van uitmaken. We vechten voor de natuur, en we vechten voor iedereen, ongeacht gender of etniciteit.
Stap mee op tijdens de Pride op 20 mei!