Het jaar 2020 was zoals bij iedereen anders dan elk ander jaar in mijn leven. Elke dag doe ik mijn best om de corona-maatregelen na te leven om gezond te blijven en anderen mee gezond te houden. Tegelijk blijf ik dagelijks zo goed mogelijk mijn job uitoefenen en het huishouden mee draaiende te houden.
Hoewel sommigen onder ons de optie hebben om van thuis uit te kunnen werken of het huis alleen te verlaten voor belangrijke zaken, staan heel wat anderen dag en nacht in de frontlinie om de samenleving draaiende te houden: ons zorgpersoneel en werknemers in andere essentiële sectoren. Daar horen ook de vele werknemers in het openbaar vervoer bij. Want zij zorgen ervoor dat essentiële werknemers die niet thuis kunnen werken en/of zich geen auto kunnen veroorloven, geraken waar ze moeten zijn.
Openbaar vervoer: een onmisbare dienstverlening
Dat wordt vaak vergeten. Het openbaar vervoer werd de afgelopen maanden door velen afgeschilderd als erg corona-onveilig. Als Greenpeace steunen wij zeker ook de maatregelen om in deze coronacrisis zoveel mogelijk verplaatsingen te vermijden door bv. telewerken. Maar de risico’s om in de huidige omstandigheden besmet te worden op het openbaar vervoer worden tegelijk ook vaak overschat. En vaak zijn de grootste critici ook diegenen die over de privileges beschikken om dat openbaar vervoer makkelijk links te laten liggen. Terwijl voor heel wat mensen, jong en oud, het openbaar vervoer van vitaal belang is om zich te kunnen verplaatsen.
Ondanks die cruciale dienstverlening aan de samenleving worden werknemers in het openbaar vervoer vaak over het hoofd gezien. Waarom eigenlijk? Omdat de advertenties van autofabrikanten en luchtvaartmaatschappijen ons geconditioneerd hebben om individuele vervoerkeuzes – zoals het bezit van een auto of het vliegen naar het buitenland voor een vakantie – te zien als een uiting van onze individuele vrijheid. Maar dit jaar heeft ons geleerd dat mobiliteit meer is dan alleen maar van punt A naar punt B geraken. Mobiliteit stelt ook iedereen in staat om de zorg en het levensonderhoud te krijgen die ze nodig hebben, en helpt sociale ongelijkheden te bestrijden.
Merci aan alle werknemers in het openbaar vervoer!
We kunnen veel leren van deze coronacrisis. Maar één les is zeker dat we als samenleving moeten investeren in sterke openbare diensten die de behoeften van de samenleving dienen – en dat de mensen die deze diensten leveren onze dankbaarheid verdienen.
Ik denk dat de donkerste tijden ook kunnen dienen als een tijd van van dankbaarheid, vriendelijkheid en erkenning, dus neem de komende dagen alstublieft even de tijd om de mensen die elke dag komen opdagen om een essentiële rol te spelen in onze samenleving te waarderen en te bedanken.
Ik wil graag samen met u alle onvermoeibare chauffeurs, kaartjesverkopers, technici, exploitanten, schoonmakers, onderhoudspersoneel en kantoormedewerkers bedanken die de vitale diensten leveren die het openbaar vervoer elke dag weer laten rijden en zo de samenleving overeind houden. Jullie werk wordt gewaardeerd, het is belangrijk, en het is broodnodig. Dank je wel.
Doe mee op je sociale media-kanalen via #ThanksForKeepingUsMoving
Hoe kunnen we het openbaar vervoer in België verbeteren?
|
|
|
|
YouTube |
|
