Hoe de invoer van fossiel gas in België gemeenschappen over de hele wereld treft
De fossiele brandstofindustrie is berucht om haar mensenrechtenschendingen. Van inheemse gemeenschappen in het noorden van Siberië tot arbeiders in het Midden-Oosten. Iedereen is verbonden door de gasindustrie.
Toch kennen we de verhalen van de mensen die deze schendingen ondergaan niet. En we kunnen er al zeker geen gezichten op plakken.
Door een gebrek aan transparantie in de gasstromen, van verre landen naar Belgische pijpleidingen, worden deze menselijke verhalen niet gehoord en onzichtbaar.
In het rapport “Mensenrechtenschendingen door fossiele brandstoffen” legt Greenpeace België de schade bloot die de gasmarkt veroorzaakt en geeft het een gezicht en een stem aan de gemeenschappen die lijden onder de impact van de Belgische gasimport.
8 casestudies onthullen de impact van gaswinning en -transport op gemeenschappen in de 6 landen waar het meeste Belgische gas vandaan komt: Rusland, de Verenigde Staten, Qatar, Noorwegen, Nederland en het Verenigd Koninkrijk. [1]
Enkele voorbeelden:
- In de Verenigde Staten tonen studies aan dat gemeenschappen die in de buurt van gasputten wonen, ernstige gezondheidsproblemen hebben: aandoeningen aan de luchtwegen, kankers, hartziekten,… Boosdoener is de luchtvervuiling veroorzaakt door de productie van giftige stoffen tijdens schaliegaswinning.
- De traditionele levenswijze en bestaansmiddelen (bijvoorbeeld door te vissen en jagen) van de inheemse bevolking in het Noorse en Russische Noordpoolgebied worden bedreigd door gasboringen.
Dichter bij huis heeft Nederland, de historische gasproducent van ons land (die in oktober 2023 officieel stopte met het winnen van gas), nog altijd last van aardbevingen die rechtstreeks toe te schrijven zijn aan de gaswinning. Duizenden huizen en dorpen lijden tot vandaag nog onder de dramatische gevolgen.
Om een einde te maken aan deze ernstige mensenrechtenschendingen eist Greenpeace de invoering van een Europese zorgplicht-richtlijn. De invoering hiervan kan bedrijven dwingen om mensenrechtenschendingen bij hun activiteiten en in hun toeleveringsketen te onderzoeken en te stoppen.
“De Europese gasmarkt lijdt onder een ernstig gebrek aan transparantie”, legt Mathieu Soete uit, campagnevoerder voor de energietransitie bij Greenpeace België. “Hierdoor kunnen leveranciers en gasoperatoren – zoals Fluxys in België – consumenten doen vergeten waar het gas vandaan komt. Surfend op de energiecrisis die ontstond door de oorlog in Oekraïne, blijft de gasindustrie in Europa nieuwe projecten ontwikkelen die verschrikkelijke gevolgen hebben voor mens en milieu op de plaatsen waar het gas wordt gewonnen.”
Noten
[1] De gegevens die Greenpeace gebruikt heeft, hebben niet alleen betrekking op de directe invoer uit deze landen, maar ook op de indirecte invoer via Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Nederland.